τελικά μέρα με την μέρα κλείνω περισσότερο στο γεγονός ότι είμαστε όλοι μεγάλοι εγωιστές... δεν μας αρέσει και δεν θέλουμε να παραδεχτούμε τα λάθη μας... και καλά αυτό πάει στο διάολο... το χειρότερο είναι ότι με την πρώτη μας ευκαιρία σνομπάρουμε τα πάντα... πληγώνοντας όποιον είχε το θάρρος και το "θράσος" να μας μιλήσει...
μήπως τελικά έχουμε έλλειψη ανοχής και δεν είναι θέμα timing??? τι σκατά φταίει δεν έχω ακόμα καταλήξει... ένα μόνο πράμα τριγυρνάει αυτή την στιγμή στο μυαλό μου...
"Εγώ φοβόμουνα να σ' αγαπήσω
κι εσύ φοβόσουνα να αγαπηθείς
τώρα που γύρισες με θέλεις πίσω
μ' αυτός ο έρωτας κοιμήθηκε νωρίς"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου