Windows Live MSN Messenger [αποτυχία σύνδεσης]

Τελευταία όταν προσπαθείς να κάνεις login στο msn σου πετάει ένα πρόβλημα και δεν μπορεί να συνδεθεί... τι uninstall και reinstall τι repair... τίποτα δεν πιάνει... και ψάχνεις στο google και βρίσκεις ελάχιστες πληροφορίες για το τι φταίει!!! ε σήμερα αποφάσισε και το δικό μου να μου κάνει νάζια!!! βρήκα τον κωδικό σφάλματος (800706b5) και googlαρω... οπότε σε κάποιο φορουμ κάποιος έγραφε ότι δεν μπορούσε να συνδεθεί... αναβάθμισε το Microsoft Office 2007 σε Service Pack 2 και μετά συνδέθηκε... κουλό εεε??? τι σχέση έχει το office με το messenger... καμία όμως... και όμως παίζει να ισχύει... γιατί και εγώ αποφάσισα να κάνω ένα γενικό update στα Windows μιας και το reinstall δεν έπιασε...
2 updates εντόπισαν τα Vista:
- Office Genuine Advance
- Internet Explorer 8
και τα 2 τα είχα απορρίψει παλιότερα:
Tο Office Genuine Advance σε περίπτωση που δεν το ξέρετε ελέγχει αν το MS Office σου είναι αυθεντικό. Οπότε σε περίπτωση που δεν είναι, η εγκατάσταση του θα σας βάλει σε πολύ περισσότερους μπελάδες!
Μετά την εγκατάσταση του Internet Explorer 8 το msn συνδέθηκε με επιτυχία!

Συμπέρασμα, Όταν το Windows Live MSN Messenger δεν συνδέετε τότε κάνουμε έναν έλεγχο στα updates μας, μπορεί άσχετα updates να δείχνουν το msn out of date!

αν έρθεις απ' το σπίτι τα χαράματα...

Μόνο για κείνη μη μου λες



Στίχοι: Μάνος Ξυδούς
Μουσική: Μάνος Ξυδούς
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ & Θεοδοσία Τσάτσου ( Ντουέτο )

Αν έρθεις απ'το σπίτι τα χαράματα
θα έχω το κλειδί πανω στην πόρτα
Αν θέλεις θα γκρεμισουμε τα φραγματα
δυο ταχυδρόμοι που ξεχάστηκαν στη βόλτα

Πες μου, πες μου αν θέλεις τι φοβάσαι στις γιορτές
Πες μου, πες μου αν θέλεις τι φοβάσαι στις γιορτές
Μόνο για κείνη μη μου λες
Μόνο για κείνη μη μου λες
Την έχω κλείσει μες στο χθές
Την έχω κλείσει μες στο χθές
Μόνο για κείνη μη μου λες

Αν έρθεις απ' το σπίτι τα χαράματα
να πεις τις πιο καλές σου ιστορίες
αυτές που ζωντανεύουνε τ'αγάλματα
και κατεβάζουν τα ρολά στις απορίες

Πες μου, πες μου αν θέλεις
τι φοβάσαι στις γιορτές
Πες μου, πες μου αν θέλεις
τι φοβάσαι στις γιορτές
Μόνο για κείνον μη μου λες
Μόνο για κείνον μη μου λες
Μόνο για κείνον μη μου λες

δεκέμβρης

τέτοια ώρα... τέτοια λόγια... νυχτεριδιάσαμε πάλι... ο δεκέμβρης πάντα με καταθλίβει... είναι ένας μήνας feedback... που ήμασταν και που φτάσαμε... το μόνο π τρέχει στο μυαλό μου αυτή την στιγμή είναι η μελωδία του παρακάτω τραγουδιού...

του αγοριού απέναντι

και επειδή η καψούρα είναι πάντα καψούρα... πάμε μια βόλτα στο ελληνικό κινηματογράφο σε μια μοναδική ερμηνεία...


Του αγοριού απέναντι

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Πρώτη εκτέλεση: Μαίρη Χρονοπούλου



Του αγοριού απέναντι πείτε του πως πεθαίνω
για τα βαριά ματόκλαδα, ματόκλαδα
και τα βαριά τα χέρια

Πείτε του πως ξαγρύπνησα και με τον πόνο δείπνησα
γυρεύοντας τα μάτια του, τα μάτια του
και τα ζεστά, και τα ζεστά του χέρια

Του αγοριού απέναντι πείτε του πως το θέλω
να μου 'ρθει τα μεσάνυχτα, μεσάνυχτα
και δίπλα μου να πέσει

Και ως τα ξημερώματα να καίνε τα πατώματα
Μια θάλασσα τα χάδια του, τα χάδια του | 2x
κι εγώ φωτιά, κι εγώ φωτιά στη μέση | 2x

still loving you

Τα λόγια είναι περιττά... κάθε στίχος λέει τα πάντα... (και η περιγραφή μου άθλια... καλύτερα να ακούσουμε το τραγούδι :P)

Scorpions — Still Loving You
Songwriters: Schenker, R;Meine, K



Time, it needs time
To win back your love again
I will be there, I will be there
Love, only love
Can bring back your love someday
I will be there, I will be there

I'll fight, babe, I'll fight
To win back your love again
I will be there, I will be there
Love, only love
Can break down the walls someday
I will be there, I will be there
If we'd go again
All the way from the start
I would try to change
The things that killed our love
Your pride has built a wall so strong
That I can't get through
Is there really no chance
To start once again
I'm loving you

Try, baby, try
To trust in my love again
I will be there, I will be there
Love, our love
Just shouldn't be thrown away
I will be there, I will be there

If we'd go again
All the way from the start
I would try to change
The things that killed our love
Your pride has built a wall so strong
That I can't get through
Is there really no chance
To start once again

If we'd go again
All the way from the start
I would try to change
The things that killed our love
Yes, I've hurt your pride and I know
What you've been through
You should give me a chance
This can't be the end
I'm still loving you
I'm still loving, I need your love
I'm still loving you

κακές συνήθειες...

διαβάζω το τελευταίο ποστ μου... για πολλοστή φορά... αποφάσισα να του κάνω κάποιες διορθωσούλες... ανοιγοκλείνω σελίδες στον mozilla... βαριέμαι να πάω για ύπνο...

μάλλον θα πάω για ύπνο... αμάν αυτές οι κακές συνήθειες....

το ξέρεις μ' αρέσεις

αν και έχεις απόλυτο δίκιο... "μπορεί όντος να έχει άλλες προτεραιότητες..." σε αυτόν τον κόσμο που ζω... υπάρχουν μόνο εξαιρέσεις (τουλάχιστον θα ήθελα να είναι εξαίρεση...) :P

Εξαιρέσεις
Στίχος-Μουσική-Ερμηνεία: Γιώργος Ρους



Το ξέρεις μ’ αρέσεις
Μα μη με πιστέψεις
Σ’ αυτόν τον κόσμο που μόνος μου ζω
Δεν υπάρχουν κανόνες, μα μόνο εξαιρέσεις

Η μέρα κυλάει
Για νά ‘ρθει η επόμενη να φέρει σκέψεις, μυαλό, αέρα
Και πριν να πιάσεις το νόημα περνάει
Στην αγκαλιά μου έλα
Είναι καλύτερη απ’ της πόλης η δική μου η τρέλα
Μα πρόσεξε… Μη μείνεις εκεί

Το ξέρεις μ’ αρέσεις
Μα μη με πιστέψεις
Σ’ αυτόν τον κόσμο που μόνος μου ζω
Δεν υπάρχουν κανόνες, μα μόνο εξαιρέσεις

Και ψάχνεις για κάτι
Σ’ ένα φιλί, σε μια ματιά, σ’ ένα χαμόγελο
Σ’ ένα άδειο κρεβάτι
Κι ας ξέρεις τίποτα δε φτάνει εκεί

Μα η αγάπη είναι εδώ
Χτυπάει την πόρτα μας κι εμείς σαν μια γροθιά τ’ όνειρό της
Κι αυτή μας δείχνει το άσχημο πρόσωπό της

Το ξέρεις μ’ αρέσεις
Μα μη με πιστέψεις
Σ’ αυτόν τον κόσμο που μόνος μου ζω (x2)
Δεν υπάρχουν κανόνες, μα μόνο εξαιρέσεις (x2)

Άδειο το βλέμμα
Ο πόνος μέσα στο μυαλό, μέσα στο σώμα και στο αίμα
Να μην το δείξεις, να μη μου το πεις
Μα πήγε αργά
Για να τραβήξουμε ξανά κι οι δυο σε αντίθετους δρόμους
Τι κι αν πονάω, τι κι αν πονάς

Το ξέρεις μ’ αρέσεις
Μα μη με πιστέψεις
Σ’ αυτόν τον κόσμο που μόνος μου ζω
Δεν υπάρχουν κανόνες, μα μόνο εξαιρέσεις

Μα μη με πιστέψεις
Σ’ αυτόν τον κόσμο που μόνος μου ζω
Δεν υπάρχουν κανόνες, μα μόνο εξαιρέσεις

Το ξέρεις μ’ αρέσεις…

thanks nada... είχα καιρό να το ακούσω το τραγουδάκι...

θέλω να πιω όλο το Βόσπορο

αν και αυτή την στιγμή μόνο στην ιδέα μ έρχεται μια αηδία :P
αφού είναι παραγγελιά σας το βάζω...


Βόσπορος

Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης
Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης



Τα πνεύματα επιστρέφουνε τις νύχτες
φωτάκια από αλύτρωτες ψυχές
κι αν δεις εκεί ψηλά στις πολεμίστρες
θα δεις να σε κοιτάζουνε μορφές

Και τότε ένα παράπονο σε παίρνει
και στα καντούνια μέσα σε γυρνά
η Πόλη μια παλιά αγαπημένη
που συναντάς σε ξένη αγκαλιά

Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο
αλλάζουνε εντός μου τα σύνορα του κόσμου

Την βρήκα στις στροφές των ποιημάτων
με τις βαριές χανούμισσες να ζει
και ρίχνω μες στο στόμα των αρμάτων
την κούφια μου αλήθεια τη μισή

Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο
αλλάζουνε εντός μου τα σύνορα του κόσμου

όταν πίνει μια γυναίκα

ένα τραγουδάκι απ' την χαρούλα μας... (χωρίς σχόλια :P)

Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Βασίλης Βασιλειάδης
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου



Όταν πίνει μια γυναίκα
κι όταν παραφέρεται
μη την επαραξηγείτε
πως πονάει δεν ξέρετε

Μου λένε πια να μη μεθώ
γιατί δεν επιτρέπεται
μα της καρδιάς μου τον καημό
εσείς δεν τον εξέρετε

Όταν πίνει μια γυναίκα
κάθε βράδυ μ΄άλλονε
έχει ζήσει κάποιο δράμα
και καημό μεγάλονε

Μου λέτε πια να μη μεθώ
γιατί δεν επιτρέπεται
μα της καρδιάς μου τον καημό
εσείς δεν τον εξέρετε

lost & damned

Μερικές φορές κάποια πράματα μοιάζει να μας "κυνηγάνε..." ε λοιπόν σήμερα με κυνηγάει αυτό το τραγούδι... οπότε είπα να το μοιραστώ... (δε θα κάνω σχόλια στο όσοι ξέρουν την ιστορία θα καταλάβουν πολύ περισσότερα γιατί και εγώ σήμερα την έμαθα οπότε είναι βλακεία να κάνω την έξυπνη :p)

Lost & Damned Lyrics
Artist(Band): Kamelot



Helena you came to me
When seemingly life had begun
Little did I know then
Where this would go
When this begun
Once I was free to fly
I never promised anything
This may well be goodbye

Don't ask why
Don't be sad
Sometimes we all must alter paths we planned
Only try -- understand
I want to save you
From the lost and damned

Although you hold me close
I feel retention arise
Just as a hint of fear
Like subtle clouds
In summer skies
Once in the moonlight
I can't explain
And I don't know
Somehow we may reunite

Don't ask why
Don't be sad
Sometimes we all must alter paths we planned
Don't forget
What we had
But let me save you from the lost and damned

Love means nothing to me
If there is a higher place to be

Helena don't you cry
Believe me, I do this for you
Heed my decision now
I will be gone tomorrow noon
My tale has just begun
Nothing can take my faith away
In my quest for the sun

Don't ask why
Don't be sad
Sometimes we all must alter paths we planned
Only try
Understand
I want to save you from the lost and damned

Don't ask why
Don't be sad
Sometimes we all must alter paths we planned
Leave me behind
Don't look back
Cause deep within you know I'm lost and damned

farmvile crash... (fb)

και ναι... κυρίες και κύριοι... ενώ η καλή μας αγελάδα βόσκει κάτω στην λιακάδα...

 τα bits όπως με ενημερώνουν χάσανε τον δρόμο τους για το υπολογιστή μου...

bits??? τι αυτά που αναμασούσε η αγελάδα??? refresh??? α την καημένη... θα στέγνωσε με τόσο χόρτο... πρέπει να της ρίξουμε κ λίγο νεράκι!!!

όνειρα 2.

Δεν είμαι απόλυτα σίγουρη αν ήταν το ακριβώς επόμενο όνειρο μου... (εδώ που τα λέμε με την καμία δεν πρέπει να ήταν) πάντως πάντα ήταν και αυτό μια ιδέα... αρκετά με τις εισαγωγές...

Σε κάποια άλλη φάση λοιπόν της ζωής μου ήθελα να ασχοληθώ με την τέχνη... ίσως όλοι έχουμε τις καλλιτεχνικές μας τάσεις που και που!!! λέγοντας τέχνη εννοώ την ζωγραφική... αν και σχεδόν ποτέ δεν κάθισα μόνη μου στο σπίτι να ζωγραφίσω... η ώρα των καλλιτεχνικών ήταν μια από τις αγαπημένες μου... έβρισκα ιδιαίτερα ενδιαφέρον και προκλητικό να πάρω τα χρώματα και να τα συνδυάσω με μια τέτοια αλληλουχία που θα δώσουν κάτι ιδιαίτερο στην εικόνα... μπορεί τα σχήματα να μην αντιπροσώπευαν απαραίτητα την πραγματικότητα... αλλά το αποτέλεσμα ενθουσίαζε πάντα την λίγο "πειραγμένη" καθηγήτρια μας που τύγχανε να είναι ζωγράφος (δεν έχω ιδέα με τι κριτήρια τους ξεχωρίζουν στους κύκλους τους πάντως είχε κάνει κάποιες δικές τις εκθέσεις, με έργα της) και να μας λέει συχνά την φράση... "εεε εμείς οι καλλιτέχνες την έχουμε την τρέλα μας..."

Φτάνοντας στην "κρίσιμη" ηλικία η επιλογή Καλών Τεχνών φαλίρισε... υποθέτω λόγο επαγγελματικής αποκατάστασης... τα επόμενα χρόνια (μετά το γυμνάσιο δηλ) βρέθηκα να ασχολούμαι με την τέχνη μόνο όσον αφορά την φωτογραφία... ε και κατά περιστάσεις τραβάμε και κανένα βιντεάκι.

Δεν είμαι απόλυτα σίγουρη αν η φωτογραφία ήταν σε αυτό το "όνειρο" ή σε κάποιο επόμενο... αλλά είναι κάτι εξίσου δελεαστικό και προκλητικό... ιδιαίτερα όταν είσαι εκεί έξω στην φύση... οι διακοπές τα καλοκαίρια με βρίσκουν ζωσμένη με τουλάχιστον μια ψηφιακή... να τραβάω μέσα από την δική μου οπτική γωνία τοπία... και μετά να κάθομαι να τις χαζεύω με τις ώρες... Μερικές φορές θα ήθελα να πάρω μια μηχανή να γυρίσω τον κόσμο και να φωτογραφίσω την γη... την φύση... τα δέντρα... τα βουνά... ατέλειωτα ηλιοβασιλέματα... ή την λάβα να ξεπηδά μέσα από ηφαίστεια ... δημιουργώντας κατά κάποιο τρόπο το δικό μου νατιοναλ τζεογραφικ...

όνειρα 1.

όνειρα ... όνειρα ... όνειρα ... υπάρχουν στιγμές που αναρωτιέσαι... τι ήθελα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να κάνω στην ζωή μου???

πραγματικά εσύ το έχεις βρει?

εγώ όταν ήμουν μικρή ήθελα να γίνω πιλότος Canadair (ακόμα έχω ένα θέμα με τα συγκεκριμένα αεροπλάνα) ... μου άρεσε που κατέβαιναν και "περπατούσαν" πάνω στην θάλασσα, και αν τύχαινε και πέρναγαν μπροστά από το μπαλκόνι (σε απόσταση 10-20μέτρων) ήταν πραγματικά υπερθέαμα στα μάτια μου... ακόμα και τώρα αν τύχει και περνάνε από την περιοχή μου αρέσει να παίρνω την μηχανή και να τα φωτογραφίζω... σα να θέλω να ζωντανέψω εκείνη την τόσο ωραία ανάμνηση...

μην ορκίζεσαι

Τελικά σήμερα καλύτερα από όλους το προσέγγισε ο Spy το θέμα... άντε και στα δικά μας... οι άπτυχοι :P

Μην ορκίζεσαι (comme Monna Lisa)
Καλλιτέχνης: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Συνθέτης: Νίκος Μωραΐτης



Μια ρωγμή φέγγει στα μάτια μας
μια ρωγμή άνοιξε μέσα μας
μη μιλάς τα λόγια δεν γεμίζουν το κενό για μας
μην πεις πως μ' αγαπάς

Μια ρωγμή και έπεσε η ζωή
στα μάτια μια ρωγμή και γίναμε εχθροί
μη μιλάς δεν έχει πια ταξίδια η νύχτα να με πας
τα λόγια που ζητάς, φύγανε

Μην ορκίζεσαι, μην ορκίζεσαι μάτια μου
μη μ' αγαπάς, μην κάνεις τον κόπο
Τόσα όνειρα, που σκορπίσανε γύρω μου
δε γύρνουν ξανά απλά μ' έναν όρκο

Δεν γυρνούν ξανά τα όνειρα για μας
δε γυρνούν ξανά, τα σύννεφα μας ντύσανε

Μια ρωγμή ανάμεσά μας ζει
μια ρωγμή κι είσαι απέναντι
μη μιλάς, οι άνθρωποι που φεύγουν δε μιλάνε πια
κι ας θέλει η καρδιά , φύγαμε

Μην ορκίζεσαι, μην ορκίζεσαι μάτια μου
μη μ' αγαπάς, μην κάνεις τον κόπο
Τόσα όνειρα, που σκορπίσανε γύρω μου
δε γύρνουν ξανά απλά μ' έναν όρκο

Δεν γυρνούν ξανά τα όνειρα για μας
δε γυρνούν ξανά, τα σύννεφα μας ντύσανε

νοέμβρης

μπήκε ο νοέμβρης ... ο καιρός όσο πάει και κρυώνει...

...

τελικά δεν θέλω να συνεχίσω αυτό το ποστ... :P

chrome error

Από τα πιο απίθανα σφάλματα προγράμματος...

Όπα! (όπως λέει και το τραγούδι... όπα όπα όπα όπα... σ' αγαπώ κι ας μη σου το πα...)
κάτι πήγε στραβά! (ξανά θαυμαστικό...)

Τα συγχαρητήρια μου στους προγραμματιστές (όχι σοβαρά τώρα) στο θέμα πρωτοτυπίας παίρνουν 10!

κλεμμένη ομορφιά

Στίχοι: Μάνος Ξυδούς
Μουσική: Μάνος Ξυδούς
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ



Εγώ δεν είμαι φίλος με κανέναν
ούτε και λύνω τα προβλήματα
ήτανε λάθος σου που γύρισες σε μένα
γι' αυτό σου λέω φύγε γρήγορα

Εγώ δε γίνομαι φίλος με φεγγάρια
τα φεγγαράκια σου τα χόρτασα
όταν με χτύπαγε ο βοριάς τα κρύα βράδια
κι εσύ σε άλλες αγκαλιές χανόσουνα

Εγώ φοβόμουνα να σ' αγαπήσω
κι εσύ φοβόσουνα να αγαπηθείς
τώρα που γύρισες με θέλεις πίσω
μ' αυτός ο έρωτας κοιμήθηκε νωρίς

Και τώρα οι δυο μας ψιθυρίζεις στον καθρέφτη
ό,τι γεμίζει τη ζωή δεν το κοιτάς
χωρίς στολίδια δε σε παίρνει ν' αναπνέεις
μ' ένα χαμόγελο κλεμμένης ομορφιάς

Εγώ φοβόμουνα να σ' αγαπήσω
κι εσύ φοβόσουνα να αγαπηθείς
τώρα που γύρισες με θέλεις πίσω
μ' αυτός ο έρωτας κοιμήθηκε νωρίς

εγωιστές

τελικά μέρα με την μέρα κλείνω περισσότερο στο γεγονός ότι είμαστε όλοι μεγάλοι εγωιστές... δεν μας αρέσει και δεν θέλουμε να παραδεχτούμε τα λάθη μας... και καλά αυτό πάει στο διάολο... το χειρότερο είναι ότι με την πρώτη μας ευκαιρία σνομπάρουμε τα πάντα... πληγώνοντας όποιον είχε το θάρρος και το "θράσος" να μας μιλήσει...

μήπως τελικά έχουμε έλλειψη ανοχής και δεν είναι θέμα timing??? τι σκατά φταίει δεν έχω ακόμα καταλήξει... ένα μόνο πράμα τριγυρνάει αυτή την στιγμή στο μυαλό μου...

"Εγώ φοβόμουνα να σ' αγαπήσω
κι εσύ φοβόσουνα να αγαπηθείς
τώρα που γύρισες με θέλεις πίσω
μ' αυτός ο έρωτας κοιμήθηκε νωρίς"

νύχτα

χειμώνιασε... έξω είναι νύχτα... αλλά όχι και τόσο κρύα... είναι ευχάριστα ... δροσερά... αυτή η δροσιά που σπάει το καυσαέριο και την βρόμα της Αθήνας και σου φέρνει στο μυαλό κάποιο από εκείνα τα ψυχρά καλοκαιρινά βράδια που καθόσουν στην αυλή του χωριού και κοίταζες τα άστρα στον ουρανό... ήταν τόσο κοντά και παράλληλα τόσο μακριά... που την μια ένιωθες ότι πετάς στα σύννεφα σαν ήρωας ενός παραμυθιού και την άλλη, επέστρεφες στην θέση σου απλά αγναντεύοντας τα...

ο καλύτερος εραστής

Επιτέλους βρέθηκε απάντηση
για το ποίος είναι ο καλύτερος εραστής
του κόσμου!!!
Είναι ο Ύπνος.
Ναι και όμως είναι αλήθεια.
Γιατί:

-Τους παίρνει όλους!!!!

-Σε παίρνει κάθε μέρα!!!!

-Μπορεί να σε πάρει πάνω από 1 φορά την μέρα!!!

-Σε παίρνει για πολλές ώρες!!!

-Του αρέσουν τα ομαδικά (μας πήρε ο ύπνος όλους μαζί)!!!!!

-Δεν τον ενοχλεί το μέρος (με παίρνει ο ύπνος όπου να 'ναι)!!!!!

-Αν δεν σε πάρει στεναχωριέσαι (Δεν με παίρνει ο ύπνος)!!!!!

-Έχει ιαματικές ικανότητες (με πήρε ο ύπνος και συνήλθα)!

-Είναι ύπουλος (μόλις έκλεισα τα μάτια με πήρε ο ύπνος)!!!!

-Ανυπομονείς να σε πάρει (Πότε θα με πάρει ο ύπνος)????

-Αν σε πάρει για πολλές ώρες είσαι πιασμένος!!

-Σε παίρνει όποτε θέλεις!!!

-Πολλές φορές μας προτρέπουν να τον πάρουμε (ξάπλωσε να σε πάρει ο ύπνος)!!!

-Ζηλεύουμε αν τον παίρνουν μόνο οι άλλοι ( σε πήρε ο ύπνος, και τον πήρα και εγώ λιγάκι)!!!!

φίλε...

Φίλε θαυμαστή του ότι να ναι!!!

απλά έχω πωρωθεί εδώ πέρα με το άλλο blog...

http://agapitefile.blogspot.com/

που ναι ξεπέρασε τους 69 θαυμαστές!!!

σε έχω ανάγκη ...

"σε έχω ανάγκη ... σα παιδί... μη με αφήσεις να γυρίσω... εκεί... στον εαυτό μου... στην σιωπή..." όλοι είμαστε κατά βάθος παιδιά... και κανένας δεν μπορεί να την παλέψει μοναχός του... ένα ακόμα τραγούδι που μιλά στην καρδία και στο μυαλό!!!

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ - ΜΑΝΩΛΗΣ ΦΑΜΕΛΛΟΣ



Έσβησαν τα όνειρα, έσβησαν
έγινε πρωί
άνοιξε την πόρτα, άνοιξε
ήλιος να με δει

ήρθες και στο δρόμο μου
φώτισε ο ουρανός
να η καρδιά μου πέταξε
κόκκινος χαρταετός

σ’ έχω ανάγκη σαν παιδί
μη μ’ αφήσεις να γυρίσω εκεί
στον εαυτό μου στη σιωπή
κρύα θάλασσα έρημο νησί

άψυχα κορμιά στα χέρια μου
άχρηστα κλειδιά
δε μου μένει τίποτα
τίποτα δε μου φτάνει πια

έλα ας περπατήσουμε
μακριά απ’ το θόρυβο
τις πληγές να κλείσουμε

έχουμε όλο τον καιρό

σ’ έχω ανάγκη σαν παιδί
μη μ’ αφήσεις να γυρίσω εκεί
στον εαυτό μου στη σιωπή
κρύα θάλασσα έρημο νησί

ένα μεγάλο φωτεινό καλοκαίρι

Το ξέρω χειμώνιασε... αλλά σήμερα ακούγοντας αυτό το τραγούδι και συγκεκριμένα τους στίχους "Σ' αυτήν την κατήφεια δεν χωρούσα να ζω, στους άλλους να βρίζω τα δικά μου τα χάλια..." μου ήρθε στο μυαλό ένας φίλος... που ομολογώ πως τον είχα ξεχάσει και αυτόν και την μιζέρια του (που έζησα κυρίως μέσα από περιγραφές...)


Στίχοι: Μανώλης Φάμελος
Μουσική: Μανώλης Φάμελος
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Φάμελος



Αυτός είναι ο ήλιος που ποθούσα να δω
ο έξω κόσμος βιαστικά μεγαλώνει
βιάζομαι να πετάξω και γω
στον ουρανό σαν ασημένιο μπαλόνι

Ο ορίζοντας άνοιξε σαν αγκαλιά
και γω θα τρέξω σ' άγνωστα μέρη

Ένα μεγάλο φωτεινό καλοκαίρι
πηδά στο δρόμο απ' των σπιτιών τις σκεπές
είναι παιδί και με τραβάει απ' το χέρι
στο τέλος όλες οι υπόγειες στοές
βγάζουν σ'ένα φωτεινό καλοκαίρι

Σ' αυτήν την κατήφεια δεν χωρούσα να ζω
στους άλλους να βρίζω τα δικά μου τα χάλια
η αλήθεια μου έγινε θηλειά στο λαιμό
και η αγάπη γύρω απ' την καρδιά μου τανάλια


Ας σβήσει απ' το στήθος μου αυτή η σκιά
όσα ο καιρός είναι να φέρει θα φέρει

Ένα μεγάλο φωτεινό καλοκαίρι...

Κι αν κάτι όλα μέσα μου τα βρίσκει λειψά
και κάθε γιορτή ένα σαχλό καρναβάλι
ας στριμωχτεί στη σκοτεινή του σπηλιά
να περιμένει το φθινόπωρο πάλι

Τώρα ο ορίζοντας άνοιξε σαν αγκαλιά
και γω θα τρέξω σ' άγνωστα μέρη

Ένα μεγάλο φωτεινό καλοκαίρι
πηδά στο δρόμο απ' των σπιτιών τις σκεπές
είναι παιδί και με τραβάει απ' το χέρι
κι οι σκόρπιες άκρες μου ενώνονται δες

γαλήνη

μετά από τόσο πανικό τρεξίματα και φασαρίες... αισθάνομαι ότι επανήλθε η ηρεμία... την είχα ανάγκη αυτή την ηρεμία...

άντε και η ζωή συνεχίζετε!

χρειάζεται ένα θαύμα

εγώ θέλω ένα θαύμα... εσείς???

Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας
Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Τσακνής & Φίλιππος Πλιάτσικας & Λαυρέντης Μαχαιρίτσας (Τερτσέτο)



Μια στιγμή θέλω μόνο μια στιγμή
και θ'ανοίξει το παράθυρο η ζωή
λίγο φώς θέλω μόνο λίγο φώς
και θα γίνει το σκοτάδι μου ουρανός

Χρειάζεται ένα θαύμα εδώ, δεν γίνεται αλλιώς
αυτά που μας βαραίνουν να καούν, μα πες μου πως
τα Πάνω να'ρθουν κάτω και τα πίσω να'ρθουν μπρός
χρειάζεται ένα θαύμα εδώ μα πες μου πως

Μια στιγμή θέλω μόνο μια στιγμή
να βγώ για λίγο για μια ανάσα καθαρή
λίγο φώς θέλω μόνο λίγο φώς
και θα γίνει το σκοτάδι μου ουρανός

κατά της γκαντεμιάς

μετά από μια δύσκολη εβδομάδα... με καλά και κυρίως κακά... γιατί ότι καλό και να γίνει το κακό είναι αυτό που μας μένει και μας βασανίζει και μας θλίβει... επανέρχομαι δριμύτερη!!! με ένα τραγούδι που μας λέει απλά για την ...

Φωτεινή πλευρά της ζωής

Ερμηνεία: Μακρινά ξαδέλφια
Στίχοι: Θοδωρής Κοτονιάς
Μουσική: Eric Idle




Ξημέρωσε ξανά κι η μέρα που περνά
ανάποδη σου βγαίνει και πονά
πάντα χαμογέλαγες και τώρα καταριέσαι
σμίξε τα χειλάκια μη βαριέσαι.

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής.

Μια φάρσα είναι η ζωή πολύ καλά στημένη
κι ο θάνατος γελά και περιμένει
ότι βαραίνει πέτα το πλάι στη σκηνή υποκλίσου
χαμογέλασε στο θεατή σου

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής

Με τις γυναίκες ήσουνα πάντα ο σούπερ γκούφι
και τώρα σε φωνάζουνε μαγκούφη
κι αν όλες σε αφήσουνε σε κυνηγάει μια
η αιώνια η γκαντεμιά

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής.

Κι αν σε κλείσει η τράπεζα μες στη φυλακή
κάθε μέρα θα ‘ναι Κυριακή
μη σε νοιάζει όλα θα είναι πληρωμένα
αχ να με μαζεύανε και μένα

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής.

Όλα τη ζωή σου είναι δανεικά
χαμογέλα φέρσου ευγενικά
μην το γρουσουζεύεις σκέψου θετικά
όλα στη ζωή είναι σκατά.

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής.

Κι όταν η παράσταση κλείσει τελικά
όλα μοιάζουν με βεγγαλικά
η ζωή κι ο θάνατος είναι θεατρίνοι
και γελούν από το καμαρίνι

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής.

Το τραγούδι «Η Φωτεινή πλευρά της ζωής» εκτός από τον Θοδωρή Κοτονιά αποδίδουν σε κλίμα παρέας οι ηθοποιοί Θοδωρής Αθερίδης, Αντώνης Καφετζόπουλος, Σπύρος Παπαδόπουλος καθώς και ο δημοσιογράφος Γρηγόρης Ψαριανός.

να με προσέχεις

απλά θέλω να με προσέχεις... να με αντέχεις

Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Άλλες ερμηνείες: Διονύσης Σαββόπουλος




Έλα κοντά μην κάνεις πίσω
το χέρι κράτα μου στα σκοτεινά

Έλα κοντά να σου μιλήσω
γι'αυτά που μέσα δεν χωράνε πια

Να με προσέχεις
γιατί έχω πέσει χαμηλά,έχω πέσει χαμηλά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
μέχρι να σηκωθώ ξανά
λίγο ακόμα μοναχά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις

Έλα κοντά το κόσμο κρύψε
τον κόσμο αυτό που μου ζητά πολλά

Έλα κοντά μια σπίθα ρίξε
να βγει απ΄την στάχτη μου ξανά φωτιά

Να με προσέχεις
γιατί έχω πέσει χαμηλά,έχω πέσει χαμηλά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
μέχρι να σηκωθώ ξανά
λίγο ακόμα μοναχά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις

για το καλό μου

και ναι πάμε για κατάθλιψη!!!???!!!

Για το καλό μου

Στίχοι: Μηλιώκας Γιάννης
Μουσική: Μηλιώκας Γιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Μηλιώκας



Είδα ένα κόσμο να γκρεμίζεται μπροστά μου
είδα να γίνεται γιαπί η γειτονιά μου
για το καλό μου

Είδα τα δέντρα που σκαρφάλωνα κομμένα
σε φορτηγό τα όνειρά μου φορτωμένα
για το καλό μου

Είδα το δάσκαλο να με χτυπάει με ζήλο
είδα τα χέρια μου πρησμένα από το ξύλο
είδα τα νεύρα μου σιγά σιγά να σπάνε
με καλοσύνη και στοργή να με χτυπάνε

Για το καλό μου για το καλό μου
ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου
πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου
και είμαι στο θάλαμο εννιά για το καλό μου
στην ηρεμία για να βρω τον εαυτό μου

Είδα να κόβουν τη μπουκιά για την μπουκιά μου
ρούχα να φτιάχνουν απ' τα ρούχα τα παλιά μου
για το καλό μου

Είδα τη μάνα μου να κλαίει απελπισμένα
είδα το γέρο μου να φεύγει για τα ξένα
για το καλό μου

Είδα τους φίλους μου να σκίζονται για μένα
είδα να θέλουν να ξεκόψω από σένα
είδα χαράματα να με τραβάν στο τμήμα
για να γλιτώσω το κελί να πω το ποίημα

Για το καλό μου για το καλό μου
ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου
πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου
και είμαι στο θάλαμο εννιά για το καλό μου
στην ηρεμία για να βρω τον εαυτό μου

Για το καλό μου για το καλό μου
έχει μουδιάσει το κορμί και το μυαλό μου
ενέσεις χάπια ηλεκτροσόκ για το καλό μου
σήμερα πήρανε νεκρό τον διπλανό μου
ενώ παλεύω για να βρω τον εαυτό μου
κι έχω κρυμμένο το σουγιά για το καλό μου

οχι στα ναρκωτικά...

πολλές φορές πέφτεις πάνω σε κάτι εικόνες που όταν τις βλέπεις απ την μια γελάς και απ την άλλη λες, έλεος όμως!!! βρήκα λοιπόν μια και έτσι είπα να την ποστάρω...

Δεν ξέρω ποιος το σκέφτηκε αλλά σίγουρα είναι πετυχημένο!!!

facebook failure

δεν υπάρχει τπτ που να μην έχει κρασάρει...

αποφάσισα να κάνω μια συλλογή με κάθε κρασάρισμα που βρίσκω...

το facebook ή φάτσαμπουκ μου έδωσε την ιδέα!!!

και ενώ προσπαθούμε να κάνουμε login...

ε τι να κάνουμε... ας περιμένουμε!!!

δεν έχω τι να ... πω

τα λόγια είναι περιττά... οι στίχοι τα λένε όλα!!!

Αδιέξοδο



Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης & Ελευθερία Αρβανιτάκη & Διονύσης Σαββόπουλος (Τερτσέτο)

Δεν έχω τι να τραγουδήσω τι να πω
είναι η φωνή μου ένα σήμα από καπνό
κι έτσι για πάντα λέω το στόμα μου να κλείσω
για τίποτα άλλο πια να μην ξαναμιλήσω
μα πάλι πώς θα ζήσω

Μέσα σε σχολεία μέσα σε πανεπιστήμια
μέσα σε ωδεία σε στρατούς και γυμναστήρια
πέρασα χρόνια άλλος μπήκα κι άλλος βγήκα
κι έχω τη μόρφωση για όπλο και για προίκα
κι ένσημο για το ΙΚΑ

Φεύγει η ζωή τελειώνει σαν σεντόνι φανερώνει
ό,τι αγαπούσα και το άφησα ό,τι μισούσα και το κράτησα
φεύγει η ζωή τελειώνει σαν σεντόνι ξεδιπλώνει
τον εαυτό μου που τον ξέχασα το μέσα κόσμο μου που έχασα
με τέτοια που 'χω ψυχολογία, πώς θα βγω στη συναυλία;

Πάρε τα πάνω σου μικρέ πάρε τα πάνω σου
πάρε μολύβι κι έλα κάθισε στο πιάνο σου
και φτιάξε πάλι την αρχαία συνταγή
μ' ένα τραγούδι να γλυκάνεις την ψυχή
μα άραγε θα μου βγει;

Πρέπει ν αδειάσεις το κεφάλι σου απ' τις σκέψεις
μήπως μπορέσεις τελικά να το αντέξεις
αυτά μου είπαν κάποιοι φίλοι χτες το βράδυ
μα εγώ το μόνο που ζητούσα ήταν το χάδι
και μια τους νότα στο σκοτάδι

Φεύγει η ζωή τελειώνει σαν σεντόνι φανερώνει
ό,τι αγαπούσα και το άφησα ό,τι μισούσα και το κράτησα
φεύγει η ζωή τελειώνει σαν σεντόνι ξεδιπλώνει
τον εαυτό μου που τον ξέχασα το μέσα κόσμο μου που έχασα
με τέτοια που 'χω ψυχολογία, πώς θα βγω στη συναυλία;

τίποτα ιδιαίτερο

σήμερα βαριέμαι... έβλεπα όλο το απόγευμα τηλεόραση...

πάω να δω τι θα φάω γιατί πείνασα κιόλας!!!

(απλά είπα να δώσω σημεία ζωής :P τίποτα άλλο!!!)

υπέροχα

η νύχτα είναι υπέροχη έξω...

κρίμα που γύρισα!!! περάσαμε πάντως όμορφα!!!

έβγαλε ήλιο

τώρα έχει βγάλει ήλιο... φαίνεται ωραία μέρα...

θα το διαπιστώσω σε κανα δυο ώρες που θα βγω έξω... για την ώρα απλά βλέπω απ το παράθυρο τον ήλιο που χτυπάει στην απέναντι πολυκατοικία...

έξω βρέχει

βρέχει και πάλι... μάλλον μπήκε για τα καλά το φθινόπωρο...

μπουμπουνίζει κιόλας... να δεις που θα γίνει και καμιά διακοπή ρεύματος στο τέλος...

θα αψηφήσω την βροχή και θα διαβάσω! (ένας λόγος παραπάνω για να σβήσει ο υπολογιστής...)

να 'ρθω λίγο και να δω

απλά είπες μια φράση... "να 'ρθω λίγο και να δω" κάποιος την είχε κάνει ήδη τραγούδι...

Αν ήσουν άγγελος

Καλλιτέχνης: Βασίλης Καζούλης
Συνθέτης: Βασίλης Καζούλης
Στιχουργός: Βασίλης Καζούλης



Αν ήσουν άγγελος της γης
αν ήσουν άστρο της αυγής μαργαριτάρι
μες στους γαλάζιους τους βυθούς
και στους ουράνιους θησαυρούς ξανθό φεγγάρι

Δε θα περίμενα να 'ρθεις
ούτε να φύγεις μέσα στης γιορτής τα φώτα
πρωτού σ' αγγίξω και χαθεί
ό,τι αγάπησα απλά στου νου τη ρότα.

Λύσ' τα μαλλιά σου κι άφησέ με
να 'ρθω λίγο και να δω
πώς περιγράφει τη μορφή σου
τ' άσπρο σου το νυχτικό

Στο παραθύρι σου βροχή
στο προσκεφάλι σου τα σύννεφα γερμένα
μές στον καθρέφτη σου γελάς
κάτι απ' τη λάμψη σου θα κρύψεις και για μένα

Λύσ' τα μαλλιά σου κι άφησέ με
να 'ρθω λίγο και να δω
πώς περιγράφει τη μορφή σου
τ' άσπρο σου το νυχτικό

ανία ... βαρεμάρα...

βαριέμαι και παράλληλα πλήττω...

Αδρεναλίνη

Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Ξύλινα Σπαθιά
Πρώτη εκτέλεση: Ξύλινα Σπαθιά



Θες να με κάνεις να πιστέψω
πως τελειώσαν όλα κι ήρθε ο καιρός
να την ξεχάσω τη ζωή
και να ξυπνάω κάθε μέρα νεκρός

Όσο κι αν το θέλεις δε μπορείς
ταξίδι στο κέντρο της γης

Ψάχνεις την άκρη τα μπερδεύεις
και νομίζεις ότι όλα μηδέν
φταίει η μαμά που σου πουλάει
παραμύθι ότι δήθεν και δεν

Πριν απ' τα μεσάνυχτα να 'ρθεις
ταξίδι στο κέντρο της γης

Αδρεναλίνη κανένας δε θα μείνει
μαύρη κατάρα ανία βαρεμάρα
η μέρα σβήνει
Αθήνα είσαι καμίνι
ώσπου να φέξει
να δούμε ποιος θ' αντέξει

Το ξέρω κάποτε τελειώνουν
όλα κάποτε μα πότε ποτέ
κάθε πρωί και κάθε βράδυ
κάθε μέρα κάθε νύχτα ποτέ

Πριν απ' τα μεσάνυχτα να 'ρθεις
ταξίδι στο κέντρο της γης
στο κέντρο στο κέντρο της γης

Θα πάρω φόρα να περάσω
το μεγάλο που 'χεις σκάψει γκρεμό
κι αν το ξεχάσεις μια φορά
χίλιες φορές θα σου το πω σ' αγαπώ

Πριν απ' τα μεσάνυχτα να 'ρθεις
ταξίδι στο κέντρο της γης
στο κέντρο στο κέντρο της γης

έξω

τώρα πια έξω είναι μια όμορφη νύχτα... έχει πέσει μια ελαφριά και ευχάριστη δροσιά... ενώ η μπόρα ξέπλυνε την ατμόσφαιρα... ότι πρέπει για έναν περίπατο ;)

που και που ένα φρέσκο αεράκι περνά απ το ανοιχτό παράθυρο...

λύση

τελικά έπρεπε να είμαι στον ειρηνικό... έτσι ώστε η ώρα να είναι σωστή!!!

θα ήταν ωραία κάπου στον ειρηνικό...

κρίμα! πίσω στην Αθήνα λοιπόν.

λάθος ώρα

για κάποιο λόγο η ώρα του blog είναι λάθος...

μυστήριο...

βρέχει

άρχισε πάλι να βρέχει... πρέπει να διαβάσω...
αλλά νομίζω νυστάζω...

ενθουσιασμός

είπαμε "ότι να ναι..." αλλά είχε αρχίσει να γίνεται πανικός εδώ μέσα... χύμα μουσική σχόλια σκέψεις...

επιτέλους βρήκα πως μπαίνουν οι ετικέτες... χμμμ νομίζω μας λείπει ένα ωραίο gadget για να βάλουμε μια τάξη σε αυτό το ότι να ναι blog!

if i could fly

μεγάλη τεράστια και απεριόριστη παράληψη... να μη βάλω το αγαπημένο μου τραγούδι... απλά το ακούς και βρίσκεσαι στα σύννεφα... στίχος... ρυθμός... μουσική... τα λόγια είναι περιττά απολαύστε το!!!

Title: If I Could Fly
Artist: Helloween
Album: "If I Could Fly" (2000) (Single)



No fear, no pain
Nobody left to blame
I'll try alone
Make destiny my own
I learn to free my mind
Myself I now must find
Once more
Once more
If I could fly
Like the king of the sky
Could not tumble nor fall
I would picture it all
If I could fly
See the world through my eyes
Would not stumble nor fail
To the heavens I sail
If I could fly
So here I am
In solitude I stand
I've got dreams inside
I need to realize
My faith has grown
No fear of the unknown
No more
No more
If I could fly
Like the king of the sky
Could not tumble nor fall
I would picture it all
If I could fly
See the world through my eyes
Would not stumble nor fail
I could ravage my jail
If I could fly
If I could, if I could, fly
If I could, if I could, fly
If I could, if I could fly
Like the king of the sky
Could not tumble nor fall
I would picture it all
If I could fly
See the world through my eyes
Would not stumble nor fail
To the heavens I sail
If I could fly
Like the king of the sky
Could not tumble nor fall
I would picture it all
If I could fly
See the world through my eyes
Would not stumble nor fail
I could ravage my jail
If I could fly

διόρθωση στο "ό,τι να 'ναι"

τελικά αυτόν τον κύριο δεν το λένε βαρεμένο... αλλά βαρετό!

ζητώ συγνώμη για το σφάλμα μου... αλλά όταν έγραφα το ποστ δεν ήμουν σε θέση να το ψάξω... με διακατείχε και μένα μια κρίση βαρεμάρας!!!

είσαι παιδί μου πειρασμός

ότι θυμάμαι χαίρομαι λοιπόν και εγώ... αλλά μιας και μου το είπαν - θύμισαν, γιατί να μη το χαρώ...!!!

Στίχοι: Γιώργος Οικονομίδης
Μουσική: Τάκης Μωράκης
Τραγούδι: Αλέξια και ο Βλάσης Μπονάτσος



Είσαι παιδί μου πειρασμός
Σεισμός
Στόμα χαμόγελο κορμί
Γραμμή
Κι όταν στην πίστα σε κρατώ
Πετώ
Λες κι έχω βγάλει από τη χαρά
Φτερά
Θα σου το πω
Μες του τσα-τσα το σκοπό
Θα σου το πω
Πόσο τρελά σ αγαπώ.

εντελώς ό,τι να ναι όμως... καμία σχέση με το μέχρι τώρα ύφος της σελίδας!!!

ό,τι να 'ναι

άνοιξα αυτό το blog ίσως λίγο επηρεασμένη από κάποιον κύριο βαρεμένο... ή κάπως έτσι!!!

αλλά απ την στιγμή που το έκανα ... συνειδητοποιώ ότι όλοι, όλες και όλα είναι "ό,τι να 'ναι"

λες κάτι... καταλαβαίνει άλλο... είμαστε όλοι μαζί, και ταυτόχρονα καθένας είναι μόνος του... απλά όλοι λένε τον πόνο τους... και ερωτώμαι "ΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΑΚΟΥΕΙ???" απλά κανείς!!!

και η ζωή συνεχίζεται... αυτός είναι ο κόσμο μας!!!

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ!!!
άραγε πάντα έτσι ήταν???

δηλώνω μοναξιά

όταν σήμερα είδα το tip ενός φίλου "Αφού όλοι δηλώνουν μοναξιά, γιατί δε σμίγουν μεταξύ τους να έχουν παρέα;"

μου ήρθε στο μυαλό ένα τραγούδι... "ήρθαν με βρήκαν και μου είπαν να δηλώσω..."

Χειμώνας είναι

Μουσική: Δάντης Χρήστος + Καπερνάρος Βασίλης
Στίχοι: Δάντης Χρήστος + Καπερνάρος Βασίλης
Ερμηνευτής: Χρήστος Δάντης + Νότης Σφακιανάκης



Νύχτες φευγάτες
με αλκοτέστ κι εξακριβώσεις
σε μια πορεία μες την κοσμοχαλασιά
ήρθαν σε βρήκαν και σου είπαν να δηλώσεις
κι εσύ τους είπες μοναξιά
δηλώνω μοναξιά

Νύχτες φευγάτες με υποσχέσεις και εκδηλώσεις
σε μια πατρίδα όλο τρύπες και φτερά
ήρθαν σε πιάσαν και σου είπαν να δηλώσεις
κι εσύ τους είπες ερημιά
δηλώνω ερημιά

Χαμένος τώρα σε παράδεισους κρυφούς
των Εξαρχείων την πλατεία να βιώνεις
καλέ μου φίλε σου μιλώ και δεν ακούς
χειμώνας είναι εκεί που πας και θα κρυώνεις

Μέρες και νύχτες σαν πουλιά στην καταιγίδα
αυτή που τρέμουν και φοβούνται τα παιδιά
ήρθαν κι εκείνοι που σου πούλαγαν ελπίδα
κι ενώ τους πήρες αγκαλιά
σου πέρασαν θηλιά

πάνω απ' όλα

κάτι λίγο πιο light ;)


Μουσική: Μύρων Στρατής
Στίχοι: Μύρων Στρατής - Βίκυ Γεροθόδωρου



Μια ανάσα η ζωή, μια μόνο ματιά,
Τρέχει σαν το φως και τρέχουμε κοντά
Τώρα είσαι εδώ, ποιος ξέρει για μετά
Θέλω να αφεθώ, πριν να είναι αργά

Θέλω να νιώσω, να ζήσω δυνατά τη ζωή,
Θέλω να αγγίξω το χρώμα του ουρανού την αυγή,
Θέλω να κλείσω τις σκέψεις σε ένα μαύρο κουτί,
Θέλω να κάνω τον χρόνο προς τα πίσω να 'ρθει,

Μα πάνω από όλα, θέλω να με θέλεις εσύ
και όλα αυτά που θέλω, να τα θέλεις και εσύ
Μα πάνω από όλα θέλω, να με θέλεις εσύ
και όλα αυτά που θέλω, να τα θέλεις και εσύ

Μέσα στη φωτιά, με χέρια ανοιχτά,
Πάνε τα κορμιά, όπου θέλει η καρδιά,
Μην σκεφτείς ποτέ, το πως και το γιατί,
Όλα είναι εδώ, που ζούμε μια αρχή

Θέλω να νιώσω, να ζήσω δυνατά τη ζωή,
Θέλω να αγγίξω το χρώμα του ουρανού την αυγή,
Θέλω να κλείσω τις σκέψεις σε ένα μαύρο κουτί,
Θέλω να κάνω τον χρόνο προς τα πίσω να 'ρθει,

Μα πάνω από όλα, θέλω να με θέλεις εσύ
και όλα αυτά που θέλω, να τα θέλεις και εσύ
Μα πάνω από όλα, θέλω να με θέλεις εσύ
και όλα αυτά που θέλω, να τα θέλεις και εσύ

Θέλω να νιώσω, να ζήσω δυνατά τη ζωή,
Θέλω να αγγίξω το χρώμα του ουρανού την αυγή,
Θέλω να κλείσω τις σκέψεις σε ένα μαύρο κουτί,
Θέλω να κάνω τον χρόνο προς τα πίσω να 'ρθει,

Μα πάνω από όλα, θέλω να με θέλεις εσύ
και όλα αυτά που θέλω, να τα θέλεις και εσύ
Μα πάνω από όλα, θέλω να με θέλεις εσύ
και όλα αυτά που θέλω, να τα θέλεις και εσύ

αν μ' αγαπάς

Καλλιτέχνης: Όναρ
Συνθέτης: Λευτέρης Πλιάτσικας
Στιχουργός: Λευτέρης Πλιάτσικας



Ατέλειωτη μέρα με διώχνεις πιο πέρα
ζω στη σιωπή ζεις στον αέρα
Το φως μου θα κρύψω τις πόρτες θα κλείσω
τίποτα μπροστά μου τίποτα ν΄αρχίσω

Αν μ΄αγαπάς θα με θυμάσαι
κάθε στιγμή σε κάθε βλέμμα
Αν μ΄αγαπάς θα περνάς
το ίδιο δύσκολα με μένα
Αν μ΄αγαπάς θα με θυμάσαι
κάθε στιγμή σε κάθε ψέμα
Αν μ΄αγαπάς θα περνάς
το ίδιο δύσκολα με μένα

Ατέλειωτο βράδυ τρυπάς το σκοτάδι
τρυπάς τη ψυχή κι αφήνεις σημάδι
Σε ένοχη μνήμη ο χρόνος με κλείνει
παίρνει πολλά λίγα μου αφήνει

Αν μ΄αγαπάς θα με θυμάσαι
κάθε στιγμή σε κάθε βλέμμα
Αν μ΄αγαπάς θα περνάς
το ίδιο δύσκολα με μένα
Αν μ΄αγαπάς θα με θυμάσαι
κάθε στιγμή σε κάθε ψέμα
Αν μ΄αγαπάς θα περνάς
το ίδιο δύσκολα με μένα

έρωτας

αγάπη ... έρωτας ... όλοι αγαπήσαμε όλοι αγαπηθήκαμε...

ποτέ δεν καταλάβαμε τι έγινε! συναισθήματα ανάμεικτα!

η μουσική πάντα τον προωθεί με κάθε τρόπο ;)

χωρίς εσένα

Στίχοι: Ευσταθία
Μουσική: Ευσταθία
Πρώτη εκτέλεση: Ευσταθία



Χωρίς εσένα, η ζωή θα είναι
Ένα βαρετό σερφάρισμα στο Internet
Χωρίς εσένα, η ζωή θα είναι
Αποχαύνωση στον καναπέ
Χωρίς εσένα η ζωή θα είναι
Ζαμπόν δίχως λιπαρά
Περιοδικά και λόγια ντεκαφεϊνέ


Γιατί όταν λείπεις εσύ
Μια χύμα κατάσταση, μια ηλίθια παράσταση
Ένα reality show


Γι' αυτό δεν έχω τίποτα άλλο να πω
Ένα μεγάλο κενό, ένα μηδενικό χωρίς εσένα
Γι' αυτό δεν έχω τίποτα άλλο να πω
Ένα μεγάλο κενό, χωρίς εσένα


Χωρίς εσένα η ζωή θα είναι
Πρωινό ξύπνημα χωρίς ενδιαφέρον
Πράξεις υποκινούμενες μόνο από συμφέρον
Light αισθήματα και δημόσιες σχέσεις
Ειδύλλια του κώλου και υποσχέσεις
Ξενέρωτα ανέκδοτα και γέλια με προσπάθεια
Re union party, καλλιστεία, bazzar
Συχνές επισκέψεις στο super market
Σακούλες γεμάτες με αυταπάτες
Βιταμίνες και τζιν σενγκ
Φιλοσοφία του Ζεν
Γιατί?


Γιατί όταν λείπεις εσύ
Μια χύμα κατάσταση, μια ηλίθια παράσταση
Ένα reality show


Γι' αυτό δεν έχω τίποτα άλλο να πω
Ένα μεγάλο κενό, ένα μηδενικό χωρίς εσένα
Γι' αυτό δεν έχω τίποτα άλλο να πω
Ένα μεγάλο κενό? χωρίς εσένα...

μουσική

πάντα και παντού θα βρεις ένα τραγούδι να σε εκφράζει... έτσι απλά!!!

να μιλά στην καρδιά! απλά!

έτσι απλά

ξεκινώ αυτό το "ό,τι να 'ναι" ιστολόγιο...

μπορεί να το βρούμε στην πορεία τι θα ναι!!!