Δεν είμαι απόλυτα σίγουρη αν ήταν το ακριβώς επόμενο όνειρο μου... (εδώ που τα λέμε με την καμία δεν πρέπει να ήταν) πάντως πάντα ήταν και αυτό μια ιδέα... αρκετά με τις εισαγωγές...
Σε κάποια άλλη φάση λοιπόν της ζωής μου ήθελα να ασχοληθώ με την τέχνη... ίσως όλοι έχουμε τις καλλιτεχνικές μας τάσεις που και που!!! λέγοντας τέχνη εννοώ την ζωγραφική... αν και σχεδόν ποτέ δεν κάθισα μόνη μου στο σπίτι να ζωγραφίσω... η ώρα των καλλιτεχνικών ήταν μια από τις αγαπημένες μου... έβρισκα ιδιαίτερα ενδιαφέρον και προκλητικό να πάρω τα χρώματα και να τα συνδυάσω με μια τέτοια αλληλουχία που θα δώσουν κάτι ιδιαίτερο στην εικόνα... μπορεί τα σχήματα να μην αντιπροσώπευαν απαραίτητα την πραγματικότητα... αλλά το αποτέλεσμα ενθουσίαζε πάντα την λίγο "πειραγμένη" καθηγήτρια μας που τύγχανε να είναι ζωγράφος (δεν έχω ιδέα με τι κριτήρια τους ξεχωρίζουν στους κύκλους τους πάντως είχε κάνει κάποιες δικές τις εκθέσεις, με έργα της) και να μας λέει συχνά την φράση... "εεε εμείς οι καλλιτέχνες την έχουμε την τρέλα μας..."
Φτάνοντας στην "κρίσιμη" ηλικία η επιλογή Καλών Τεχνών φαλίρισε... υποθέτω λόγο επαγγελματικής αποκατάστασης... τα επόμενα χρόνια (μετά το γυμνάσιο δηλ) βρέθηκα να ασχολούμαι με την τέχνη μόνο όσον αφορά την φωτογραφία... ε και κατά περιστάσεις τραβάμε και κανένα βιντεάκι.
Δεν είμαι απόλυτα σίγουρη αν η φωτογραφία ήταν σε αυτό το "όνειρο" ή σε κάποιο επόμενο... αλλά είναι κάτι εξίσου δελεαστικό και προκλητικό... ιδιαίτερα όταν είσαι εκεί έξω στην φύση... οι διακοπές τα καλοκαίρια με βρίσκουν ζωσμένη με τουλάχιστον μια ψηφιακή... να τραβάω μέσα από την δική μου οπτική γωνία τοπία... και μετά να κάθομαι να τις χαζεύω με τις ώρες... Μερικές φορές θα ήθελα να πάρω μια μηχανή να γυρίσω τον κόσμο και να φωτογραφίσω την γη... την φύση... τα δέντρα... τα βουνά... ατέλειωτα ηλιοβασιλέματα... ή την λάβα να ξεπηδά μέσα από ηφαίστεια ... δημιουργώντας κατά κάποιο τρόπο το δικό μου νατιοναλ τζεογραφικ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου